Kliknij poniżej, by przeczytać streszczenie szczegółowe: Stary człowiek i morze – opracowanie Autor: Ernest HemingwayRok powstania: 1952Epoka: współczesnośćRodzaj literacki: epika (narrator opowiada o wydarzeniach)Gatunek literacki: opowiadanie (krótki utwór epicki pisany prozą o jednowątkowej fabule; w stosunku do noweli zawiera bardziej rozbudowane opisy, bardziej swobodną kompozycję i postaci drugoplanowe) Stary człowiek i morze – streszczenie w pigułce Santiago jest starym i doświadczonym rybakiem, lecz od 84 dni nie złowił ryby. Żyje bardzo biednie, ale wspierany jest przez Manolina – chłopca, którego nauczył łowienia ryb, pływającego teraz na szczęśliwej łodzi. Manolin chciałby pływać ze starym, ale jego rodzice się na to nie zgadzają, uważając, że przejdzie na niego pech mężczyzny. Santiago postanawia wypłynąć głębiej w morze. Udaje mu się schwytać wielkiego marlina, który przez dwa dni ciągnie go na otwarte morze. Podczas nierównej walki Santiago snuje przemyślenia na temat życia i powraca w pamięci do przeszłości. Wreszcie, nieludzkim wysiłkiem, udaje mu się schwytać i zabić rybę. Przywiązuje ją do łodzi i rozpoczyna wiosłowanie w stronę lądu. W drodze powrotnej szybko pojawiają się rekiny. Kilka z nich zabija, ale w pewnym momencie musi dać za wygraną. Rekiny zjadają całą rybę, zostawiając tylko szkielet. Santiago, pomimo wyczerpania, udaje się dopłynąć do lądu. Tam czego ona niego zaniepokojony chłopiec, który mówi mu, że zorganizowano akcję ratunkową. Zgromadzeni są zdumieni rozmiarem ryby. Santiago idzie spać, a Manolin obiecuje mu, że od teraz będą pływać razem. By sprawdzić swoją znajomość lektury „Stary człowiek i morze”, kliknij poniżej: Stary człowiek i morze – problematyka Przesłanie utworu – w monologach Santiago wypowiada wiele prawd. Człowiek jest w stanie zrobić wszystko, jeśli tylko bardzo chce osiągnąć swój cel, i może pokonać wszystkie bohatera do przyrody – Santiago szanuje naturę, ryby, ptaki i wszystko, co go otacza. Wierzy, że tak samo jak on mają do odegrania swoją rolę. Uważa ryby za równorzędne sobie Santiago widziana oczami Manolina – chłopiec pomagał mężczyźnie w miarę swoich możliwości. Przynosił jedzenie i kawę, robił zakupy, podnosił na duchu. Był wdzięczny za to, że Santiago nauczył go łowić głównego bohatera – Santiago jest silny i opanowany. Cechuje go niezwykła wytrwałość i determinacja. Jest stoikiem pogodzonym z losem. Nie załamuje go utrata walka człowieka z przeciwnościami losu – mężczyzna spędził na morzu trzy dni, najpierw będąc holowanym przez wielkiego marlina, a później wracając ze zdobyczą, którą odbierają mu losu – rekiny zabierają mężczyźnie rybę – raz po raz odgryzają części jej mięsa, zostawiając tylko szkielet. Santiago walczy z nimi, chociaż wie, że jest skazany na własnej słabości i starości – bohater zwyciężył ograniczenia, jakie miało jego ciało. Walczył ze zmęczeniem, sennością, zdrętwieniem, głodem i pragnieniem.